Deze zomervakantie 50 kinderen ontvoerd
Vakantie is een feest voor kinderen. “Dag juf, dag meester, dag klasgenoten, tot na de zomer”. Op vakantie gaan met je vader of moeder en dan plotseling niet meer terugkeren. Het overkwam deze zomer 50 kinderen, die deze zomer door een van ouders werden ontvoerd. Van deze kinderen zijn 41 kinderen leerplichtig. Van de 50 kinderen zijn er 43 kinderen onder de 13 jaar oud, waarvan 9 kinderen 4 jaar of jonger. Er zijn 37 kinderen ontvoerd vanuit Nederland naar het buitenland en 13 kinderen naar Nederland. Van de 37 uit Nederland ontvoerde kinderen werden 17 kinderen naar een ander EU-land ontvoerd en 20 kinderen naar een land buiten de EU (waarvan 2 naar het Verenigd Koninkrijk). In 60% van de gevallen was de moeder de ontvoerende ouder. Opvallend deze zomer was het feit dat Corona door ouders veel werd gebruikt/misbruikt om al dan niet toestemming te geven aan de ouder die met het kind op vakantie wilde gaan. In de zomer 2020 werden er 34 kinderen ontvoerd, dat was het laagste aantal sinds 5 jaar en had mede te maken met de reisbeperkingen in verband met de Covid-19 pandemie. Directeur dhr. C. Çörüz: “Als Centrum Internationale Kinderontvoering vragen wij aandacht voor het feit dat goed ouderschap na scheiding niet eindigt. Een kind heeft recht op goed contact met beide ouders. Maak afspraken, gun elkaar vakanties met de kinderen. Gebruik vakanties niet om je kind te ontvoeren en misbruik het ouderlijk gezag niet om je kind vakanties te ontzeggen.”
Een gezaghebbende ouder heeft toestemming nodig van de andere ouder om met een minderjarig kind naar het buitenland te reizen. Het Centrum IKO heeft deze zomer opnieuw gemerkt in de duizenden telefoontjes, dat ouders elkaar daarin vaak niet respecteren.
Een ouder vertrekt gewoon met het kind zonder toestemming van de andere ouder. Of een ouder geeft de andere ouder toestemming voor een dagje pretpark vlak over de grens en vervolgens blijkt op facebook dat de ouder met het kind naar een tropische bestemming is vertrokken. Of er wordt geen informatie gedeeld over de vakantielocatie waar het kind verblijft; hoe naar voor een ouder als je kind in Spanje op vakantie is -een land 12 keer groter dan Nederland- en je weet niet waar je kind zich bevindt.
Een tweede opvallend punt is dat een ouder geen toestemming voor vakantie geeft puur om de andere ouder dwars te zitten. Uitgangspunt is echter dat een kind recht heeft op omgang met beide ouders. Voor een kind hoort daarbij het leuke dingen doen met ouders, zoals vakanties. Als een ouder de toestemming voor een vakantie weigert, kan de andere ouder naar de rechter stappen en om vervangende toestemming van de rechter verzoeken. Als een ouder echter puur vanuit rancune de toestemming voor een vakantie weigert, zal een rechter hierin niet mee gaan en leidt dit dus tot onnodige procedures en kosten. Het toestemmingsformulier voor reizen naar het buitenland met een minderjarige, waarbij de ene ouder de andere ouder toestemming geeft, is dus niet bedoeld om elkaar dwars te zitten en een kind een vakantie te onthouden.
Anderzijds zijn deze zomer dus 50 kinderen door een ouder ontvoerd. Daarvan zijn inmiddels 2 kinderen, weken later dan afgesproken, alsnog teruggekeerd. De andere 48 kinderen (nog) niet. Het is zeer ingrijpend en traumatisch voor een kind en voor de achterblijvende ouder in Nederland. Die ouder heeft (juridische) procedures voor de boeg, om te trachten het kind te laten terugkeren. Echter, als een kind eenmaal de grens over is, duurt het maanden voordat een kind terugkomt. Soms jaren en soms komt een kind helemaal niet meer terug.
